Bulimia czyli żarłoczność psychiczna charakteryzuje się napadami obżarstwa i nadmierną koncentracją nad masą ciała. Wyróżniamy dwa rodzaje bulimii:
- przeczyszczający, gdzie dochodzi do sztucznego powodowania wymiotów (np. środkami chemicznymi) lub stosowania środków przeczyszczających, odwadniających lub lewatyw.
- nieprzeczyszczający – gdzie osoby chore poszczą, uprawiają bardzo intensywne ćwiczenia fizyczne, ale nie wywołują regularnie wymiotów i nie nadużywają środków przeczyszczających, czy lewatyw.

Choroba ma podłoże psychiczne, osoby cierpiące na bulimię czują głód nawet zaraz po posiłku, a po wymiotach odczuwana ulga jest tak wielka, że ponownie "napychają" się jedzeniem aby ponownie wymiotować.

Bulimia występuje w znacznej częściej u kobiet, niż u mężczyzn.
Aby ja zdiagnozować niezbędne jest stwierdzenie występowania wszystkich poniżej wymienionych czterech objawów:- stałe zaabsorbowanie jedzeniem i niepowstrzymane pragnienie, uczucie przymusu jedzenia;
- regularne przejadanie się, polegające na pochłanianiu olbrzymich ilości jedzenia w krótkich odstępach;
- sztuczne przeciwdziałanie przybieraniu na wadze (powodowanie wymiotów, używanie środków przeczyszczających itp.);
- określenie przez osobę chorą nie przekraczalnych granic wagi własnego ciała (znacznie poniżej norm i zdrowego rozsądku).

Objawy fizyczne bulimii
niedobory pokarmowe, odwodnienie, osłabienie organizmu, "wpadanie" w nastrój, zawroty głowy, bóle brzucha, sucha skóra, brak miesiączek lub ich nieregularne występowanie, "przekrwione" oczy, awitaminoza, uzależnienie od środków przeczyszczających i odwadniających.

Leczenie bulimii, czyli jak walczyć i wygrać z bulimią.
Niezbędny jest kontakt osoby chorej lub kogoś z rodziny/najbliższego otoczenia osoby chorej z lekarzem psychiatrą. Obecnie w leczeniu bulimii stosuje się głównie psychoterapię, dzięki której uzyskuje się znaczne polepszenie stanu zdrowia pacjenta. Mniejsze zastosowanie znajdują niekiedy także leki przeciwdepresyjne stosowane doraźnie.