Jest to tym żółtaczki, która występuje w
małych dzieci w okresie noworodkowym. Nie
jest to choroba sama w sobie, lecz jedynie
jej objaw. Cechą charakterystyczną jest
żółte zabarwienie skóry oraz gałek ocznych.
Jej przyczyną są zaburzenia bilirubiny,
powstającej z hemoglobiny i wchodzącej w
skład żółtego barwnika u człowieka.
Żółtaczka noworodkowa może nasilić się
wskutek różnych przyczyn. Jedną z nich jest
niedotlenienie płodu, inna zaburzona praca
jelit, która spowodowana jest pierwszym
karmieniem i trawieniem. Przyczyna nasilenia
może być także konflikt serologiczny,
zarówno w zakresie czynnika RH jak i w
układzie głównych grup krwi (ABO). Żółtaczka
może nasilać się również przez fakt
karmienia piersią, a także niedotlenieniem
podczas porodu (pępowina wokół szyi).
Żółtaczka fizjologiczna nie wymaga leczenia,
lecz żółtaczka patologiczne (przedłużająca
się i przekraczająca pewien poziom
bilirubiny) należy leczyć. Można to robić za
pomocą fototerapii, w której to następuje
rozkład bilirubiny na proste związki
wydalane w moczu. Inna metodą jest leczenie
farmakologiczne przy pomocy luminalu.
Drastyczną metoda jest odstawienie noworodka
od piersi, używa przy żółtaczce
przedłużającej się. W skrajnych przypadkach
stosuje się transfuzję wymienną, polegającą
na spuszczeniu krwi dziecka, a wpuszczeniu
krwi dawcy.
Prawidłowo wyleczona żółtaczka nie
pozostawia żadnych następstw. U dziecka nie
występują żadne zaburzenia w rozwoju,
wszystko przebiega prawidłowo. Fizjologiczna
żółtaczka u wcześniaków może trwać nawet do
dwóch tygodni, natomiast u dzieci
donoszonych trwa do 8 dnia po narodzinach, a
objawia się w 2 lub 3 dobie życia. Pojawia
się u 2/3 donoszonych dzieci, natomiast u
wcześniaków pojawia się w 80-90%. Im
wcześniej dziecko się urodzi, tym
prawdopodobieństwo wystąpienia żółtaczki
noworodkowej zwiększa się. |